Okula gitmek için sabah evden ayrıldım. Sınıfımın belirlenmesi için bir teste girdim. Testi çok umursamadan yarısı boş bir halde kağıdı verdim ve sınav yetkilisine zaten Japonca bildiğimi sadece konuşma ağırlıklı bir sınıf istediğimi ayrıca astım hastası olduğumu, uyumakta sıkıntı yaşayabildiğimi bu yüzden de öğlen gelebileceğimi söyledim. Yaklaşık yarım saat sonra sınıfım belirlendi. Ben yanlışlıkla başka bir sınıfa gitmişim. Hoca geldi kaldırdı sınıfın burası dedi. Bense ben burada mutluyum dedim. Güldük vesaire ben doğru sınıfa girdim. Sınıf önceki gün yani perşembe günü ilk dersi görmüştü. Ben 2. gün geldim. Yanımda bir genç kız oturuyor. Adı Juria. İtalyan kendisi. Sınıfta 3 tane İtalyan var. Önümdeki kişinin adı Viyan. Kürtçe bir isim. Kız ise Iraklı. Onun yanında Koreli bir kız var. Arkamda Çinli bir kız onun yanında İtalyan bir erkek var. En sık bunlarla konuşma şansım oluyor. Bunların da Japoncası düşük olduğu için hocaya sarmış durumdayım 😀
Ders bittikten sonra hoca yanıma geldi ve eğer senin için çok basitse farklı bir sınıfa alalım dedi. Ben de değiştirmek istediğimde haber vereceğim dedim.
Neyse okulda ücretsiz wifi var. Derslerde yemek içmek yasak. Şapka takmak yasak. Bisikletle geliyorsak nasıl park edeceğimize dair kurallar var. Okula gelemeyeceksek arayıp haber vermemiz lazım vs.
Okul Kyoto istasyonunun yakınında. Bu konuda şanslıyım. Okuldan sonra direkt istasyona gittim. Plug adaptör denen o adaptörden almak için. Bir tane buldum ve aldım. Bir de saç kurutma makinesi aldım. En ucuzuydu 🙂 Adaptörü telefon ve pcde kullanabileceğimi söylediler. Eve geldim ve telefonda denedim. Çalışıyor! Laptop kablosuna takayım derken takamadım. Zira delikler çok küçüktü ve girmedi. Sonraki 3 gün tatil Allah’tan. Gider bakarım diye düşünüp yattım.
Dikkatimi çekenler
Çevrem çok güzel. Çok temiz. Yerde 1 tane bile çöp yok. İzmarit dahi yok. Dağların arasında bir bölgede yaşıyorum. Tam yaşanacak yer aslında. Sessiz sedasız bir yer. Çevremde mc donalds ve kfc dışında Japon lokantaları çok sayıda mevcut. Metroya yürüyerek 9 dakika uzaklıkta. İşlek merkeze 20 dakikada otobüs ile gidebiliyorum. Yollar inanılmaz geniş. Keza kaldırımlar da öyle. Kaldırımlarda park etmiş araba göremezsiniz. Çok sayıda otopark var. Bisiklet otoparkı bile! Bir çok marketin girişinde 20’e yakın araba alacak kadar otopark var. Evlerin çoğunun yanında veya altında 1 kaç araçlık otopark mevcut. Evimin tam altında kimsenin çalışmadığı bir çamaşırhane var. Makineye para atıyorsunuz o yıkıyor. Kurutma makineleri de mevcut. Sokak hayvanları yok. Kedi, köpek sevmek istiyorsanız bunlardan almanız lazım. Yakınımda bir petshop var. Henüz hiç gitmedim oraya. Ekonomik açıdan pahalı olmasa tam emeklilik yeri 🙂
Sonraki yazıda istasyona gitme niyeti ile evden çıkıp, gitmeden dönüşü göreceğiz. Ve devasa Kyoto alt yapısını!