Sabah kalk otobüs bekle dersi bitir kısımlarını es geçiyorum. Ders bitti ve eve gitmek için yola çıktım. Sınıftaki arkadaşların bir çoğu bisikletle gidip geliyor. Fakat benim evim uzak olduğu için otobüse binmem gerekiyor. Gelelim konumuza:
Otobüse binmek için istasyona doğru giderken bir yapı gördüm. Ya yeni yapılıyor ya da tadilat var. Ama çok güzel görünüyor.
Yukarıdaki resmin alt kısmında işçileri görebilirsiniz. Japon işçiler yerde çalışsa da başlarını korumak için kasket takıyorlar. Aşağıdaki resimde tapınağın kenarına konmuş bir kuş var. Turistler resmini çekiyorlardı. İlk başta heykel sandım. Zira kıpırdamıyordu.
Türkiye’de sokak hayvanları çok mevcut. Fakat Japonya’da görmek imkansız gibi bir şey. Bu yüzden sokakta köpek gezdiren gördüğüm zaman resimlerini çekiyorum.
Gelelim esas konumuza. Tapınağa varmadan önce yolun sağında bir mağaza gördüm. Sadece yelpaze satıyorlardı. İçeri girdiğimde kimse yoktu. Seslendikten sonra bir bayan geldi. Kendisine turist olduğumu söyleyip, resim çekmek için izin istedim. Bu esnada yelpazeler hakkında da bilgi aldım. Yelpazelerin bir kısmı kağıttan yapılıyor. Orta gövde kısım ise bambudan yapılmış. Kağıt olanlar daha uygun fiyatlı. Diğerleri ise polyesterden yapılmış. Bunlar daha kaliteli ve daha pahalı.
Çok güzeller. Bu yelpazelere Japoncada sensu deniyor. Bunlar katlanabiliyorlar. Katlanmayanlara ise uchiwa denir. Yukarıdakilerin hepsi sensu ‘dur.
Bir sonraki yazıda kyoto istasyonundan bahsedeceğim. Görüşmek üzere 🙂