Dünyada her ülkenin bir kukla kültürü vardır ancak hiç biri Japonya ile baş edemez. Japonlar kadar kendi kültürlerine bu kadar özen gösterip, onu muhafaza eden bir millet görmedim. Özen göstermek ile kalmayıp bir de gelişim göstermesine de uğraşıyorlar.
Bunraku, Japonya’nın kukla sanatıdır. Adının karakterleri 文(bun) cümle, 楽 (Raku) hafifletmek kelime köklerinden oluşmaktadır. Bu oyun türü 17.yüzyılda Japonya’nın Osaka şehrinde doğmuştur. Kuklalar herhangi bir ipe veya tele bağlı değildir. Sahnede onları yönlendiren kuklacılar tarafından hareket etmektedir. Bu tiyatronun en dikkat çeken yanı kuklaların boyutudur. Yaklaşık olarak 1.25 cm boyunda olan bu kuklalar oldukça esnektirler. Başlarını,dudaklarını, el parmaklarını bile hareket ettirebilirler. Bu yüzden bir kuklayı 3 kişi kontrol etmektedir.
Oyunun konusu genel olarak tarihidir. Siyasi çalkantılar, sosyal yaptırımlar ile insani duygular arasındaki çelişkiler vb. konular işlenmektedir. Bu oyun Kabuki gibi önceleri sadece Aristokrat kesim için icra edilmekteydi zaman geçtikçe durumlar değişti. Oyundaki kuklalar da bu gelenekselliği sürdürmekte ve kimono giymektedir. Kadın karakterlerin ayak bilekleri görünmez.
Oyunda 3 ana unsur bulunmaktadır. Kuklacılar, müzisyenler ve okuyuculardır.
Kuklacıların başındaki kişiye Omozukai adı verilir. Bu mevkiye yükselebilmek için 10 yıl boyunca bir ustanın yanında eğitim almak gerekmektedir. Bu kişi bu gösterinin yıldızı gibidir. Normalde kuklacılar simsiyah giyinirler ve yüzlerini göstermezler ancak baş kuklacı isterse renkli giyinebilir ve yüzünü göstererek sahnede şovu gerçekleştirir.
Oyun arka fonda Shamisen adlı bir çalgı ile oynanır. Bu çalgı geleneksel Japon enstrümanıdır. 3 tellidir. Günümüzde de çok popüler bir oyun olmasına rağmen Batı kültürünün etkisi ile biraz daha değişim geçirmiş ve ustaların yetişmesi açısından zorlanmalar başlamıştır. Geçmişteki popülerliğini yitirmeye başlamıştır.