Japonya’nın bir çok yerinde çamaşırhane mevcut. Buralarda cüzi bir ücrete çamaşırlarınızı yıkayabilir ve kurutabilirsiniz. Bazısının içinde ütü yapan kişiler var. Bazısında hiç kimse çalışmıyor. Makineye atıyorsunuz çamaşırı parayı ödüyorsunuz sonra da bekliyorsunuz. Sadece günde 1 kere falan temizlikçi görmeniz mümkün çamaşırhanede. Ben de bu yazımda Japonya’ya gelmiş ve çamaşırlarını yıkamak isteyen birisi olarak ilk defa gittiğim çamaşırhane tecrübeme değineceğim.
Ben gittiğimde içeride adı yui olan bir genç kız vardı. Kendisi Kyoto üniversitesinde okuyormuş. 1 saate yakın sohbet ettik çamaşırlar yıkanırken. Öncelikle benim gittiğim çamaşırhanenin resmini yukarıda görüyorsunuz. Bunun yakınında bir tane daha var. Ama orada yıkamak 100 yen daha pahalı olduğu için ben buraya geldim. Girişte ayakkabılarınızı çıkaracaksınız. İçeride terlikler var. Onları giyin. Yalın ayak veya çorapla dolaşmayın.
İçeride dergiler falan var. Onları okuyabilirsiniz beklerken. Bu arada yemek yemek, bir şeyler içmek yasak. Hayvansal eşyaları da burada yıkayamazsınız. Makineler insanlar için geçerli. Ayakkabı da yıkamayın. Gelelim kullanımına. Bazı makineler hem yıkama hem kurutma yapıyor. Bazısı ise tek bir özellikte. Aşağıda çöp tenekesinin yanındaki makine bir çamaşır makinesi. Ben çamaşırlarımı bunda yıkadım.
Biraz daha yakından bakalım. 300 yen para istiyor bizden. Sol üstteki ekranda da süreyi gösterecek. Bu makine yaklaşık 30 dakikada yıkıyor. Genelde insanlar 30 dakika beklemiyorlar. Çamaşırı koyup gidiyorlar. 30 dakika sonra da gelip alıyorlar. Ben de öyle yapıyorum. Ama ilk yıkama günümde yanımda yui san olduğu için onunla sohbet ettim.
Yui san bana nasıl kullanmam gerektiğini gösterdi. Aslında sohbet etmek için bana kullanmayı öğretir misin diye ben bahane ürettim :p Devamında da sohbet ettik. İlk olarak burada neden birisinin çalışmadığını sordum. Gerek yok dedi. Paraları çalabilirler dedim. Kyoto hırsızlık olmuyor dedi. Zaten kamera var falan dedi. Çamaşırları makineye atacağım sırada 300 yen bozuğum çıkmadı ve yui san 30 yen verdi bana. Fakat daha sonra içeride para bozdurabileceğim bir yeri de gösterdi. Niye başta göstermedi anlamadım. Muhtemelen paramın olmadığını evsiz olduğumu falan düşündü 🙂 O makine aşağıda. Çamaşırhanenin içinde kağıt para bozacağınız makine var. 1000 yen atıyorsunuz makine size 10 tane 100 yen veriyor. Ben 100 yen yui sana geri verdim. O da bana 70 yen verecekti ben önemli değil dedim. Türkiye’de benden bir çay iç sözünü söyledim 🙂
Buradaki makinelerde düğme yok. Makine parayı aldığı zaman hemen çalışmaya başlıyor. Yıkama bitti ve kurutmaya geçtim. Aşağıdaki makineler kurutma işlemi yapıyor. Kurutma 8 dakika sürüyor ve 100 yen tutuyor. Genelde 2 kere kurutmak gerekiyor bazı kıyafetleri.
Yui sanla konuşurken Japonların çok yardımcı olduğunu söyledim. Fakat sadece 2 tane Japon’un 100 yen shop’ta beni görünce yönünü değiştirdiğini söyledim. Hatta ayağa kalkıp gösterdim. Bak dedim beni gördüler. Ben de yardım isteyince sessizce yön değiştirdiler deyip mizahi bir şekilde onların taklitini yaptım. Sohbet sırasında Japonya’da her yerde bisiklet olduğunu söyledim. Yui san hiç bisiklete binmemiş. Çünkü binmek istediği kadar güzel bir bisiklet görmemiş. Kurutma bittikten sonra çamaşırları topladım. O an fark ettim ki yui’nin işleri çoktaaan bitmiş ve benim yıkama ve kurutmamı beklemiş gitmek için. Çamaşırları toplayıp ayrıldık. Bir daha da görmedim kendisini.