Japoncada cümlenin sonuna gelen bazı ekler cümleye farklı birer hava katar. Şimdi sırası ile bunların bazılarını görelim. Zaten daha önce ne ve no’yu görmüştük.

な – NA

Verdiğimiz bir karara vurgu yapar. Bunun dışında emir cümlesinde de kullanılır. Bu yapıyı genelde erkekler kullanır. Fiilden sonra gelirse emir cümlesi olur: Suru na! –  Yapma!

なあ – NAA

Duyguları ifade eder. Animelerde en çok bunu sugoi naaa diye duyarız.

ね / ねえ – NE / NEE

Onaylamak için kullanılır. Karşımızdakinin de bizimle aynı fikirde olup olmadığını sorarız. Öğüt, tembih bildirdiği de olur. Tamam mı? anlamı vardır.

Bazen seslenme sözcüğü olarak cümlenin başında kullanılır.

ぜ / ぞ – ZE / ZO

Erkekler tarafından kullanırlar. Cümleye vurgu katarlar. Her ikisi de konuşan kişinin söylediği şeyde kesin bir iddiası olduğunu belirtir.

ZE: cümleye vurgu katar. Sadece erkekler kullanır. Kaba bir dildir. Ayrıca aslına bakılırsa kesin bir bence manası da vardır. İku ze! – gidelim gibi. Ze, zo’ya göre daha arkadaşça bir kullanımdır. Gayretlendirici, öğüt verici, teşvik edici fiillerle daha sık kullanılır.

ZO: ze’ye göre daha az iddia belirtir. Bu da ze gibi erkekler tarafından kullanılır. Daha az iddia kuvveti içerir. Yani? Daha az iddia kuvveti içerir demek daha kesin olması demektir. Yani Zo, Ze’ye göre daha çok kesinlik belirtir. Zaten:

Zo, çok güçlü (vurgulu) ve çok kaba bir söz olup erkekler tarafından kullanılır. Cümleye müthiş bir vurgu ve kuvvet katar! Sadece resmi olmayan yerlerde kullanılır.

よ / わ – YO / WA

Yukarıdaki cümleleri kadınlar söyleseydi ne derdi? Kadınlar bu tür durumlar için cümle sonuna wa veya yo ekler. Yo’u erkekler de kullanır. Wa çok kadınsı bir kullanımdır. Bu yüzden wa’yı erkekler kullanmaz.

Yo’nun biliyorsun manası da vardır.